ท่ามกลางบรรยากาศความตื่นตระหนกของ สงครามเย็น ซึ่งอเมริกันชนทั่วประเทศต่างเตรียมขุด หลุมหลบภัยอย่างจ้าละหวั่น ปีนั้นเป็นปี 1962 ซึ่งวิกฤตการณ์ขีปนาวุธคิวบากำลังเข้าสู่ขั้นน่าเป็นห่วง
แต่ละสัปดาห์ เมืองใหญ่ ๆ ในอเมริกาได้รับการแนะนำให้ เตรียมตัวสร้างหลุมหลบภัยหลายครั้ง โดยมีจุดประสงค์เพื่อเตรียมพร้อมรับการรุกรานของสหภาพโซเวียต และความเป็นไปได้ของการถูกถล่มโดยระเบิดนิวเคลียร์ ในขณะที่เด็ก ๆ ในโรงเรียนถูก สอนให้หลบใต้โต๊ะเรียน ที่บ้าน พ่อแม่ของพวกเขาก็เตรียมกักตุนอาหาร เพื่อเตรียมรับเหตุการณ์ที่เป็นไปได้อย่างจ้าละหวั่น ที่หลบภัยส่วนใหญ่ที่ทำมักสร้างด้วยคอนกรีตง่าย ๆ แต่ก็มีอยู่บางครอบครัวที่เตรียมพร้อมอย่างเกินเหตุ เช่น มีการสร้างห้องทานข้าว สระว่ายน้ำ รวมถึงห้องรับแขกที่ตกแต่งด้วยเครื่องเรือนที่หรูหราอย่างเพียบพร้อม แต่ก็เป็นเรื่องที่ดีที่สถานที่หลบภัยเหล่านั้นไม่มีโอกาสได้ใช้ (เนื่องจากวิกฤตการณ์คลี่คลายในเวลาอันรวดเร็ว) อย่างไรก็ดีมีอยู่ครอบครัวหนึ่งที่ไม่มีโอกาสได้รับรู้ถึงโชคดีดังกล่าว
ครอบครัวที่ว่าก็คือ ครอบครัว เวบเบอร์ จากแคลิฟอร์เนีย สำหรับพวกเขาสงครามเย็นระอุขึ้นในคืนวันหนึ่งปี 1962 เมื่อได้เกิดระเบิดขึ้นภายนอกที่หลบภัยของพวกเขา เคลวิน (คริสโตเฟอร์ วอลเค็น) ผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวตระหนักทันทีว่าสงครามนิวเคลียร์เริ่มต้นขึ้นแล้ว อย่างไรก็ตามเขาหารู้ไม่ว่าเหตุระเบิดที่เกิดขึ้นนั้น เกิดจากเครื่องบินลำหนึ่งตกมาที่สนามหลังบ้านเขาเท่านั้น หลังจากนั้นเป็นเวลากว่า 35 ปี ที่ครอบครัวเวบเบอร์ไม่ยอมโผล่ขึ้นมารับรู้บรรยากาศของโลกภายนอกอีกเลย พวกเขาเฝ้าเลี้ยงดู อดัม ลูกชายคนเดียว ของพวกเขาตามแบบค่านิยมแบบออสซี่ และแฮเรียทในสมัยยุคต้น 60
ถึงเวลานี้ ได้เวลาที่ อดัม (เบรนแดน เฟรเซอร์) จะต้องออกมารับรู้โลกภายนอกแล้ว แต่ทุกอย่างในทศวรรษนี้ดูแปลกแยก สำหรับเขาไปทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์ บัตรเครดิต คอมพิวเตอร์ส่วนตัว ไนต์คลับ ห้างสรรพสินค้า และที่สำคัญที่สุด "ผู้หญิง"
