ในเมืองเสื่อมโทรมรอบนอกกรุงโยฮันเนสเบิร์ก ประเทศแอฟริกาใต้ ซอทซี่ (เพรสลีย์ ชเวเนยาเก้) เด็กหนุ่มอายุ 19 ปี ปิดกั้นความทรงจำทั้งหลายในอดีตไว้รวมถึงชื่อที่แท้จริงของตัวเขาเอง คำว่า ซอทซี่ นั้นหมายถึง คนป่าเถื่อน หรือ อันธพาล ซึ่งพูดภาษาแบบชาวสลัม เขากำพร้าตั้งแต่อายุยังน้อยจึงเหมือนกับถูกบีบบังคับก่อนวัยอันควร ซอทซี่ใช้ชีวิตโดยปิดกั้นจิตใจและปลีกตัวออกจากสังคมโดยสิ้นเชิง เขาแข็งขืนต่อความรู้สึกของความรักชอบโดยสิ้นเชิงอันเนื่องจากความโกรธเกรี้ยวในจิตใจและความไม่ใส่ใจในความรู้สึกของคนอื่น สิ่งที่ครอบงำเขาคืออารมณ์และสัญชาติญาณเท่านั้น เขาถูกเผาผลาญด้วยความกลัวในบุคคลอื่นซึ่งฝังลึกอยู่ในจิตใจ ความโกรธเกรี้ยวคือการคงอยู่ของเขาโดยไร้ชื่อ ไร้อดีต และแผนการสำหรับอนาคต ซอทซี่รวบรวมพวกพ้องผู้ซึ่งเหมือนตัวเองคือ เป็นพวกที่เข้ากับสังคมไม่ได้ อาทิ บอสตัน ครูผู้ล้มเหลว, บัตเชอร์ นักฆ่าเลือดเย็น และ แอ๊บ ผู้โง่เขลา
คืนหนึ่งระหว่างการสังสรรค์ ณ บาร์เหล้าผิดกฎหมายแห่งหนึ่ง ซอทซี่ ถูก บอสตัน ที่กำลังเมากดดันให้เปิดเผยอดีตของตัวเขาหรืออย่างน้อยที่สุดก็ให้บอกชื่อจริง แต่ซอทซี่กลับไม่ยอมปริปาก สมาชิกแก๊งคนอื่น ๆ รู้สึกได้ว่า ซอทซี่ กำลังโกรธและโกรธมากขึ้นจึงได้พยายามที่จะทำให้ บอสตัน หยุดถาม หยุดการกระตุ้น แต่แล้วทันใดนั้น ซอทซี่ ก็ลงมือทำร้าย บอสตัน จนหน้ายับเยิน แม้เหตุการณ์เกิดขึ้นเพียงชั่วระยะเวลาสั้น ๆ แต่รุนแรงมาก แล้ว ซอทซี่ ก็หนีหายไปกับความมืดของค่ำคืน เขาวิ่งหนีเตลิดไป หลีกหนีจากความเจ็บปวดของภาพแห่งความหลังที่ไม่พึงปรารถนาที่กำลังผุดขึ้นในจิตใจ ตอนที่เขาหยุดวิ่ง เขาได้ข้ามเขตเมืองเสื่อมโทรมมายังเขตชานเมืองแล้วและล้มลงใต้ต้นไม้ ฝนกำลังตกหนัก ผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้างทางกำลังมีปัญหากับกุญแจรีโมทที่ใช้เปิดประตูรถของเธอ ซอทซี่ ชักปืนออกมา ไม่มีโอกาสไหนเหมาะที่จะปล้นรถของเธอมากไปกว่านี้อีกแล้ว
เมื่อขับ BMW สีเงินของเธอออกมาแล้วเขาถึงได้ยินเสียงร้องของเด็ก ทารกน้อยอายุ 3 เดือนนอนร้องไห้อยู่ที่เบาะหลังของรถ เขาสูญเสียการควบคุมรถจึงชนเข้ากับข้างทางของถนนเปลี่ยวสายหนึ่ง รถพังเสียหาย ซอทซี่ ลากสังขารออกจากรถ เด็กทารกร้องไห้จ้า เขาเดินหนีไปแต่แล้วก็ย้อนกลับมา เด็กน้อยสงบลงบ้างเมื่อ ซอทซี่ มายืนมอง ซึ่งนั่นทำให้เขาหวั่นไหว เขารู้สึกลังเล ความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยเกิดขึ้นในตัวของเขา ความรู้สึกที่นอกเหนือจากสัญชาติญาณการเอาตัวรอด เขาจับทารกน้อยยัดถุงและมุ่งหน้าเดินกลับเมืองเสื่อมโทรมของเขา
ซอทซี่ ไม่ยอมเปิดเผยเรื่องที่เขาเก็บเด็กมาเลี้ยงแก่ใครเลย เขาซ่อนเด็กไว้ไม่ให้แก็งของเขารู้ ตอนแรกเขาคิดว่าเขาคงสามารถเลี้ยงดูเด็กได้ด้วยตัวเองโดยให้กินนมข้นหวานจึงแอบเลี้ยงไว้ในกระท่อม แต่แล้วเขาก็ตระหนักว่าทำไม่ได้ เด็กร้องไห้ไม่ยอมหยุดและความพยายามให้นมของเขาก็ล้มเหลว ซอทซี่ มายังที่เก็บน้ำของชุมชนและเลือกหญิงสาวที่มีลูกน้อยคนนึง แอบตามเธอไปอย่างเงียบ ๆ จนถึงบ้านของเธอ เขาเอาปืนจี้บังคับให้หญิงสาวผู้ตื่นตระหนกให้นมจากอกกับทารกน้อยที่ตอนนี้เขาทึกทักเอาเองว่าเป็นของเขา
คุณแม่ยังสาวคนนี้คือ มิเรียม (เทอร์รี่ ฟีโต้) อายุแก่กว่า ซอทซี่ เพียงไม่กี่ปี เธอเพิ่งสูญเสียสามีและต้องใช้ชีวิตอยู่กับลูกน้อยเพียงลำพังโดยหาเลี้ยงชีพด้วยการเย็บผ้า ตอนแรก ซอทซี่ ทำให้ มิเรียม ตกใจกลัวมาก แต่แล้วเธอกลับค่อย ๆ กลายมาเป็นมารดาของเด็ก 2 คนและเป็นที่ปรึกษาให้กับอันธพาลหนุ่มผู้มีจิตใจด้านชา เมื่อความสัมพันธ์ของพวกเขาดูเหมือนจะก้าวหน้าขึ้น ซอทซี่ จึงเหมือนกับถูกบังคับให้เผชิญหน้ากับความรุนแรงภายในตัวเองและให้เปิดเผยอดีตของเขา
