ยองซู (ฮวางจองมิน) ใช้ชีวิตอย่างนำสมัยหากแต่ขาดความใส่ใจในตัวเองในกรุงโซล เมื่อเขาเจ็บป่วยด้วยโรคตับแข็ง ธุรกิจการงานและความรักของเขาก็ตกต่ำลง แฟนที่อาศัยอยู่ด้วยกันก็จากไปและคลับของเขาก็ถูกส่งมอบไปให้เพื่อน จึงไม่มีอะไรที่จะเหนี่ยวรั้งเขาไว้ในเมืองอีกต่อไป เขาตัดสินใจที่จะลาจากวิถีชีวิตที่ฟู่ฟ่านี้เพื่อไปสถานพักฟื้นสำหรับผู้ป่วยในชนบทเพื่อรักษาอาการป่วยของเขา
สำหรับยองซูแล้ว สถานพักฟื้นนี้เป็นโลกที่ห่างไกลจากทัศนียภาพอันหวือหวาและยั่วยวนแบบที่เขาคุ้นเคย เป็นสถานที่ที่แปลกประหลาดยากที่เขาจะปรับตัว แม้ว่าเขาจะมาที่นี่ด้วยความตั้งใจของตัวเขาเองก็ตาม เขาก็ต้องผืนใจทำตามกฎเกณฑ์ต่าง ๆ เพื่อที่จะช่วยให้อาการของเขาดีขึ้นขณะรักษาตัวอยู่ที่สถานพักฟื้น เขาได้พบกับ อึนฮี (อิมซูจอง) เพื่อนผู้ป่วยผู้คอยช่วยเหลือเขาอยู่ที่สถานพักฟื้น และไม่นานทั้งสองก็มีความผูกพันธ์เหมือนเป็นญาติพี่น้องกัน ความรู้สึกของทั้งคู่พัฒนาขึ้นจนกลายเป็นความรัก ซึ่งความรักนี้เป็นรูปแบบการรักษาที่ดีที่สุดสำหรับคนทั้งคู่ หลังจากนั้นพวกเขาก็เลือกที่จะออกจากสถานพักฟื้นและอาศัยอยู่ด้วยกันในฟาร์มเล็ก ๆ แห่งหนึ่งและคอยดูแลซึ่งกันและกัน
หนึ่งปีให้หลังยองซู สุขภาพดีขึ้นจนเห็นได้ชัดด้วยการดูแลของอึนฮี และตัวเธอเองก็ดูเหมือนว่าแข็งแรงขึ้นด้วยเช่นกัน ยองซูเริ่มพบว่าชีวิตที่มั่นคง แน่วแน่กับอึนฮีนั้นกลายเป็นเรื่องธรรมดา แต่อึนฮีไม่ได้รู้สึกเช่นนั้นแต่แล้ว ซูยุน (กงฮโยจิน) แฟนเก่าของยองซู และดงจุน (รยูซึงซู) เพื่อนของเขาก็มาเยี่ยมเยียนโดยไม่คาดคิดมาก่อน ยองซูเริ่มคิดถึงวิถีชีวิตที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลังและมีปัญหาเกิดขึ้นกับความรู้สึกของตัวเองเมื่อได้พบเพื่อนของเขา หลังจากจมอยู่กับปัญหานี้ชั่วเวลาหนึ่ง ยองซูก็กลับไปรวมกลุ่มกับเพื่อนของเขาที่กรุงโซล และได้พบกับสิ่งที่เคยขาดหายไปในชีวิตเขา
เมื่อยองซูกลับมายังบ้านในชนบทที่ซึ่งอึนฮีรอคอยเขาอย่างใจจดใจจ่อ แต่ความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอนั้นจืดจางลงและเขายังเบื่อหน่ายกับชีวิตชนบทที่อืดชืดอีกด้วย อึนฮีพยายามอย่างยิ่งที่จะเอาอกเอาใจเขา แต่เป็นการยากเหลือเกินที่จะยอมรับว่า ยองซูนั้นได้หวนกลับไปเป็นยองซูคนเก่าที่ใช้ชีวิตแบบบั่นทอนตัวเองแล้ว เธอจึงตระหนักว่าไม่มีทางเลือกอื่นใดแล้วนอกจากปล่อยเขาไป
เมื่อลาจากอึนฮีมา ยองซูใช้ชีวิตซ้ำรอยเดิมแบบที่เขาเคยเป็นในกรุงโซลและสนุกสนานกับชีวิตที่ค่อย ๆ ดำดิ่งลงเบื้องล่าง แต่ไม่นานนักเขาก็รู้สึกถึงช่องว่างที่เคยได้รับการเติมเต็มด้วยความรักและความห่วงใยของอึนฮี เขาไม่อาจกลับคืนสู่บ้านอันแสนอบอุ่นที่เขาเคยใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับอึนฮีได้อีกแล้ว ยองซูออกจากที่ที่เขาอาศัยอยู่กับซูยุน และตัดสินใจเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาล แต่ถึงแม้จะอยู่ในโรงพยาบาลเขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนนิสัยที่เป็นมานานปีของเขาได้ บวกกับความทรมานที่เขาทอดทิ้ง อึนฮีทำให้เขาทั้งดื่มเหล้าและสูบบุหรี่ผู้อำนวยการของสถานพักฟื้นได้มาหาเขาเพื่อเยี่ยมเยียนและบอกให้รู้ถึงอาการของอึนฮี ยองซูจึงรีบไปที่โรงพยาบาลในชนบทที่ซึ่งเธออยู่ภายใต้การดูแลรักษาที่เข้มงวด เขารู้ได้ในทันทีว่าเธออยู่ในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตแล้ว ยองซูรู้สึกถึงระลอกแห่งความผิดถาโถมเข้าใส่แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากการกุมมือเธอไว้จนกระทั่งเธอปลดปล่อยลมหายใจเฮือกสุดท้าย
