บรูซ อัลท์แมน ผลงานภาพยนตร์เรื่องแรก คือในหนังของไมค์ นิโคลส์ เพื่อนรักของแฮริสัน ฟอร์ดในเรื่อง Regarding Henry ซึ่งเป็นบทที่ได้รับทันทีหลังจาก จบการศึกษาจากสถาบันทรงเกียรติ Yale School of Drama ในปี 1990
อัลท์แมนได้ทำงานให้กับผู้สร้างภาพยนตร์ชื่อดังหลายคน อย่างเช่น เจมส์ โฟลีย์ (Glengarry Glen Ross), รอน โฮเวิร์ด (The Paper), ไมค์ ฟิกกิส (Mr. Jones), โรเบิร์ต เรดฟอร์ด (Quiz Show), เจมส์ แมนโกลด์ (Girl, Interrupted และ Copland), ไมเคิล เพรสแมน (To Gillian on her 37th Birthday), แดเนียล สเติร์น (Rookie of the Year), แอนโทนี มิงเกลลา (บทนำใน Mr. Wonderful), นิโคลัส ฮิตเนอร์ (The Object of My Affection) และโรเจอร์ มิทเชล (Changing Lanes) เขายังเคยรับบทนำอีกมากมายในหนังอิสระ รวมทั้งในเรื่องดังอย่าง L.I.E., Vibrations, Get Well Soon และ My New Gun, และยังร่วมแสดงกับ เบเบ้ นิวเวิร์ธ ในหนังแอ็คชั่น ขนาดสั้นที่ได้รับรางวัลออสการ์ในปี 1997 Dear Diary
อัลท์แมนยังมีผลงานทางโทรทัศน์หลายเรื่อง ผลงานแขกรับเชิญในซีซันแรก ของดราม่า สองตอนในเอพิโซดที่ได้รับรางวัลเอ็มมี่อย่าง Law & Order รวมทั้ง Law & Order: Special Victims Unit และ Law & Order: Criminal Intent เขายังทำงานประจำในซีรี่ส์ที่ได้รับรางวัล Peabody เรื่อง Nothing Sacred, และเป็นแขกรับเชิญใน Against the Law, The Bill Cosby Murder Mysteries, The Great Defender และ The Wright Verdicts ผลงานของเขาทาง HBO ยังเป็นแขกรับเชิญหลักของซีซันสุดท้ายของ The Sopranos,และร่วมแสดงกับปีเตอร์ กัลลาเฮอร์ และอลันอัลด้าในงานเทเลฟิล์ม White Mile
ในชีวิตการทำงานก่อนหน้านี้ ชาวบรองซ์โดยกำเนิดผู้นี้เคยเป็นครูสำรองในโรงเรียน มัธยมที่แมนฮัตตัน ในขณะเดียวกันเขาก็ศึกษาด้านการแสดง กับอาจารย์ชื่อดังอย่าง เจอรัลดีน เพจ, วิลเลียม เอสเปอร์, เฮอร์เบิร์ต เบอร์กอฟ และบิล ฮิกกี้ ในขณะที่ใช้ความสามารถ ด้านศิลปะของเขาบนเวทีนอกเวทีนอกบรอดเวย์ อัลท์แมนมีผลงานละครกว่า 50 เรื่อง รวมทั้งกับ Yale Repertory Theatre ละครของ เคนเน็ธ โลเนอแกนเรื่อง Waverly Gallery ที่ Long Wharf Theatre ที่นิวแฮเวน ภายใต้การกำกับของมือเก่าอย่างจอห์น ทิลลิงเกอร์
