สมัยเด็ก คาตาชิ เฉิน ไม่มีของเล่นมากมายอย่างเด็กคนอื่น ๆ จึงต้อง "เล่น" กับหนังสือหนังหาที่รับช่วงต่อมาจากพี่ ๆ แทน อันอาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ช่วยให้เขาเรียนเก่ง พอโตขึ้นคาตาชิก็พยายามสมดุลชีวิตกับสิ่งต่าง ๆ รอบตัวอย่างจริงจัง การแสดงเล็ก ๆ น้อย ๆ ครั้งแรกของเขา คือละครเพลงในชั้นเรียนสมัยประถม ซึ่งนำเขาไปสู่การแสดงอื่น ๆ และกิจกรรมสร้างสรรค์ต่าง ๆ อีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็น โต้วาที ประกวดอ่านสุนทรพจน์ ร้องเพลง ประกวดเต้น หรือแม้แต่ประกวดออกแบบโปสเตอร์ สำหรับความรื่นรมย์ในความคิดของคาตาชินั้น หมายถึงการได้ทำอะไรตามใจตัวเอง และเขาเองก็ดีใจที่ได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งของ PLEASURE FACTORY (โรงงานอารมณ์) ภาพยนตร์ที่ทั้งละเอียดอ่อน ทั้งเย้ายวน และซุกซน ซึ่งไม่ต่างกับตัวเขาแม้แต่น้อย
