เบ็ตตี้ ไวท์ เริ่มต้นทำงานในแวดวงวิทยุ ก่อนที่จะขยับขยายมาทำงานในสถานีโทรทัศน์ท้องถิ่นในแอลเอในยุคเริ่มแรกของฝั่งเวสต์โคสต์ในปี 1950 หลังจากที่ทำหน้าที่พิธีกรรายการโทรทัศน์ในท้องถิ่น เธอก็ได้ร่วมกับ ดอน เฟดเดอร์สัน และนักเขียน จอร์จ ทิบเบิลส์ ก่อตั้งบริษัทโปรดักชันของตัวเองขึ้นมา และได้อำนวยการสร้างซีรีส์คอเมดีเรื่องแรกของเธอเรื่อง Life with Elizabeth ซึ่งทำให้เธอได้รับรางวัลเอ็มมีในปี 1952, The Betty White Show รายการทอล์คโชว์/วาไรตี้ ที่ออกอากาศทุกวันทางเอ็นบีซีและซีรีส์คอเมดีเรื่อง A Date with the Angels เธอได้ออกรายการเกมโชว์และรายการวาไรตี้ใหญ่ ๆ อย่างสม่ำเสมอ และเธอก็เป็นแขกประจำในรายการของ แจ็ค พาร์ (กว่า 70 ครั้ง), เมิร์ฟ กริฟฟิน และจอห์นนี คาร์สัน (รวมถึงหลายครั้งกับไมตี้ คาร์สัน อาร์ต เพลเยอร์ส) นอกจากนี้เธอยังได้ทำหน้าที่เป็นพิธีกรตัวแทนในรายการทั้งสามด้วย เธอรับบทประจำในซีรีส์ Mama’s Family ในบทเอลเลน บทที่เธอร่วมสร้างกับคนอื่น ๆ ในเรื่อง The Carol Burnett Show
การปรากฎตัวครั้งแรกของเธอในซีซั่นที่ 4 ของ The Mary Tyler Moore Show ทำให้เธอกลายเป็นขาประจำของรายการ และบทซู แอน นิเวนส์ แม่บ้านผู้เปี่ยมสุข ก็ทำให้เธอได้รับสองรางวัลเอ็มมีสาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมในในปี 1974-1975 และ 1975-1976
ในปี 1970-1971 เธอได้สร้าง, เขียนบท และทำหน้าที่พิธีกรในซีรีส์เกี่ยวกับสัตว์เรื่อง The Pet Set ในปี 1976 เธอได้รับรางวัลเดอะ แปซิฟิค ไพโอเนียรส์ อิน บรอดคาสติ้ง โกลเด้น ไอค์ อวอร์ด และรางวัลจินนี อวอร์ด จากองค์กรอเมริกัน วีเมน อิน เรดิโอ แอนด์ ทีวี ไวท์ได้รับรางวัลเอ็มมีในสาขาพิธีกรรายการเกมโชว์ช่วงกลางวันยอดเยี่ยมสำหรับ Just Men จากการเสนอชื่อ 7 ครั้งในสาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมในซีรีส์คอเมดี สำหรับ The Golden Girls เธอได้รับรางวัลเอ็มมีในซีซันแรกเมื่อปี 1985 จากนั้น เธอก็ได้แสดงในสปินออฟซีรีส์ The Golden Palace อีก 1 ซีซัน รางวัลเอ็มมีที่เธอได้รับจากการเป็นนักแสดงรับเชิญในซีรีส์คอเมดี The John Larroquette Show เป็นรางวัลเอ็มมีครั้งที่ 6 ของเธอ
ในปี 1997 เธอได้รับการเสนอชื่อจากการเป็นดารารับเชิญให้กับ Suddenly Susan เดอะ อเมริกัน คอเมดี อวอร์ดมอบรางวัลนักแสดงหญิงที่ตลกที่สุดให้กับเธอในปี 1987 และรางวัลเกียรติคุณแห่งชีวิตในปี 1990 ในปี 1995 ชื่อของเธอได้รับการบรรจุอยู่ในฮอล ออฟ เฟมของเทเลวิชัน อคาเดมี และในปี 2000 เธอก็ได้รับรางวัลอเมริกัน คอเมดี อวอร์ดในการเป็นนักแสดงหญิงที่ตลกที่สุดจากการเป็นดารารับเชิญในซีรีส์เรื่อง Ally McBeal ในปี 2002 เธอมีบทประจำในซีรีส์เรื่อง That ’70s Show นอกจากนี้ เธอยังมีบทประจำในซีรีส์ Boston Legal และในซีรีส์ดรามาช่วงกลางวันเรื่อง The Bold and the Beautiful
ไวท์ได้แสดงภาพยนตร์ทีแพร่ภาพทางโทรทัศน์หลายเรื่อง โดยเธอได้ร่วมแสดงกับเลสลีย์ นีลสันในเรื่อง Chance of a Lifetime, The Retrievers ให้กับทางแอนนิมอล แพลเน็ต, กับโทนี แดนซาและลีอา ธอมป์สันใน Stealing Christmas และในปี 2005 กับริชาร์ด โธมัสและเอมี เดวิดสันในภาพยนตร์เรื่อง Annie’s Point ทางฮอลมาร์ค แชนแนล
ผลงานภาพยนตร์ของเธอได้แก่ Hard Rain ที่ร่วมแสดงกับมอร์แกน ฟรีแมนและคริสเตียน สเลเตอร์, Dennis the Menace Strikes Again! ในบทคุณนายวิลสันประกบดอน ริคเคิลส์, Lake Placid, The Story of Us และ Bringing Down the House ที่เธอแสดงประกบสตีฟ มาร์ติน
เธอเป็นนักเขียนเจ้าของผลงานหนังสือห้าเล่ม ซึ่งรวมถึง Betty White’s Pet Love, Betty White in Person และ Here We Go Again: My Life in Television หนังสืออีกสองเล่มร่วมเขียนโดยทอม ซัลลิแวนได้แก่ The Leading Lady: Dinah’s Story และ Together ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2006 ไวท์ได้รับการแต่งตั้งจากเมืองลอสแองเจลิสให้เป็น ทูตของสิงสาราสัตว์ ของสวนสัตว์ลอสแองเจลิส จากคุณูปการที่เธอมีต่อสัตว์ตลอดเวลาที่ผ่านมา
