ฮัล ฮอลบรู๊ค เป็นนักแสดงผู้ได้รับการเสนอชื่อชิงอคาเดมี อวอร์ด เกิดในคลีฟแลนด์ ปี 1925 แต่เติบโตขึ้นในเซาธ์ เวย์มัธ, แมสซาซูเซทส์เป็นส่วนใหญ่ พอเขาอายุได้ 12 ปี เขาก็ถูกส่งไปเข้าศึกษาที่คัลเวอร์ มิลิทารี อคาเดมี ที่ซึ่งเขาได้ค้นพบการแสดง
ในฤดูร้อนปี 1942 เขาได้รับงานที่ได้รับค่าจ้างเป็นครั้งแรกด้วยการรับบทลูกชายใน The Man Who Came to Dinner ที่เคน ปาร์ค เธียเตอร์ในคลีฟแลนด์ ในฤดูใบไม้ร่วงปีนั้น เขาได้เข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัยเดนิสันในโอไฮโอ เอกการละคร ภายใต้การสอนของเอ็ดเวิร์ด เอ. ไรท์ อาจารย์ที่สอนเขาตลอดทั้งชีวิต
การรับบทมาร์ค ทเวน ที่โด่งดังของฮอลบรู๊ค เริ่มต้นขึ้นจากโปรเจ็กต์เกียรตินิยมของเขาที่มหาวิทยาลัยเดนิสัน เขาและรูบี้ ภรรยาคนแรกของเขา ได้คิดละครสองคนขึ้นมา โดยนำเสนอตัวละครจากเชคสเปียร์ไปถึงทเวน การแสดงเดี่ยวครั้งแรกของเขาในบทมาร์ค ทเวนคือที่ล็อค ฮาเวน สเตท ทีชเชอร์ส คอลเลจในเพนซิลวาเนียในปี 1954
ในปีเดียวกัน เขามีโชคดีในการได้รับงานประจำแสดงในซีรีส์ช่วงกลางวันเรื่อง The Brighter Day แต่ในปีถัดมา เขาก็กลับมารับบทตัวละครทเวนอีกครั้งตอนกลางคืนในไนท์คลับกรีนนิช วิลเลจ พร้อมไปกับการแสดงในซีรีส์ช่วงกลางวันไปด้วย ในช่วงเจ็ดเดือนที่เขาแสดงที่คลับแห่งนั้น เขาได้พัฒนาวัตถุดิบสำหรับการแสดงสองชั่วโมงของเขาและเรียนรู้เรื่องจังหวะเวลา ท้ายที่สุด เอ็ด ซัลลิแวนก็ได้เห็นเขาและทำให้การแสดงในบททเวนของเขาเป็นที่รู้จักไปทั่วประเทศ
ในปี 1959 หลังจากห้าปีของการค้นคว้าเรื่องมาร์ค ทเวนและขัดเกลาวัตถุดิบของตัวเองต่อหน้าผู้ชมนับไม่ถ้วนในเมืองเล็ก ๆ ทั่วอเมริกา เขาก็ได้เปิดการแสดงที่โรงละครออฟบรอดเวย์เล็กๆ ในนิวยอร์ก ซึ่งการแสดงครั้งนั้นก็ประสบความสำเร็จอย่างน่าทึ่ง
ฮอลบรู๊คเลิกแสดงซีรีส์และหลังจากที่การแสดงของเขาเปิดการแสดงทั้งหมด 22 สัปดาห์ในนิวยอร์ก เขาก็ออกตระเวนแสดงทั่วประเทศอีกครั้ง โดยเขาได้แสดงต่อหน้าประธานาธิบดีไอเซนฮาวเออร์และที่งานเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเอดินเบิร์กห์ กระทรวงต่างประเทศได้ส่งเขาออกแสดงในยุโรป ทำให้เขาเป็นนักแสดงชาวอเมริกันคนแรกที่ได้เข้าไปในดินแดนม่านเหล็กหลังสงครามโลกครั้งที่สอง
ฮอลบรู๊คที่มีผลงานละครเวทีอย่างต่อเนื่อง ได้รับบทฮ็อตสเปอร์ใน Henry IV, Part I ในงานเทศกาลละครเชคสเปียร์ในสตแรทฟอร์ด, คอนเน็กติคัต ก่อนจะรับบทลินคอล์ในละครออฟบรอดเวย์เรื่อง Abe Lincoln in Illinois ในปี 1963 เขาได้ร่วมกับคณะลินคอล์น เซ็นเตอร์ รีเพอร์ทอรี คัมปะนีในนิวยอร์ก ด้วยการได้แสดงใน Marco Millions, After the Fall, Incident at Vichy และ Tartuffe หลังจากนั้น เขาก็ได้นำแสดงละครบรอดเวย์หลายเรื่องเช่น The Glass Menagerie, The Apple Tree, I Never Sang for My Father, Man of La Mancha และ Does a Tiger Wear a Necktie?
ในขณะเดียวกัน เขาก็ยังคงแสดงบทมาร์ค ทเวนทุกปีและในปี 1966 ละครบรอดเวย์ในนิวยอร์กครั้งที่สองของเขาก็ทำให้เขาได้รับรางวัลโทนีและรางวัลสมาคมนักวิจารณ์ละครนิวยอร์ก และในปี 1967 เขาก็มีผลงานเป็นตอนพิเศษ 90 นาทีทางซีบีเอส Mark Twain Tonight! ซึ่งได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัลเอ็มมี อวอร์ด
ในปี 1970 หลังจากละครหลายสิบเรื่องในนิวยอร์ก เขาก็ได้ก้าวสู่ฮอลลีวูดเพื่อแสดงในซีรีส์อื้อฉาวเรื่อง The Senator ที่ได้รับแปดรางวัลเอ็มมี อวอร์ด ในช่วงเวลา 42 ปีนับแต่นั้นมา เขาได้แสดงในภาพยนตร์และมินิซีรีส์กว่า 50 เรื่อง ได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัลเอ็มมี 12 ครั้งและคว้ารางวัลมาได้ 5 ครั้งสำหรับ The Senator (1971), Pueblo (1974) (รางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมปี 1974), Lincoln (1976) โดยแซนด์เบิร์กและจากการทำหน้าที่พิธีกรและผู้บรรยายของ Portrait of America (1989) เขาได้แสดงซิทคอมสองเรื่องคือ Designing Women และ Evening Shade และได้รับบทรับเชิญในซีรีส์ West Wing, ซิทคอมเรื่อง Becker รวมไปถึง Hope & Faith, The Sopranos, NCIS, ER, Sons of Anarchy และ The Event
เขาเริ่มต้นแสดงภาพยนตร์ด้วยผลงานเรื่อง The Group ในปี 1966 นับตั้งแต่นั้นมา ผู้ชมก็ได้เห็นเขาในภาพยนตร์กว่า 40 เรื่อง ซึ่งรวมถึง Magnum Force, Midway, All the President's Men, Capricorn One, The Fog, Creepshow, Wall Street, The Firm, Men of Honor, The Majestic, Into the Wild ซึ่งทำให้เขาได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัลอคาเดมี อวอร์ด, That Evening Sun, Flying Lessons (ซึ่งเปิดตัวในงานเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติซานตา บาร์บาราปี 2010), Good Day For It (เปิดตัวในงานเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติโซโนมา ปี 2011), Water for Elephants, Promised Land และ Lincoln
ฮอลบรู๊คได้หวนคืนสู่เวทีละครในนิวยอร์ก Buried Inside Extra (1983), The Country Girl (1984), King Lear (1990), An American Daughter (1997) และละครตามโรงละครในท้องถิ่น Our Town, Uncle Vanya, Merchant of Venice, King Lear, Be My Baby, Southern Comforts สองเรื่องสุดท้าย เขาได้แสดงกับภรรยาของเขา ดิกซี คาร์เตอร์ และการแสดงทัวร์รอบประเทศเรื่อง Death of a Salesman
ตลอดการทำงานที่ยาวนานของเขา ฮอลบรู๊คยังคงแสดงบทมาร์ค ทเวนอย่างต่อเนื่อง ซึ่งรวมถึงการแสดงครั้งที่สามและครั้งที่สี่ในนิวยอร์กของเขาในปี 1977 และ 2005 และการแสดงทัวร์รอบโลกในปี 1985 ซึ่งเป็นการเฉลิมฉลองครบรอบวันเกิดปีที่ 150 ของมาร์ค ทเวน ซึ่งเริ่มต้นในลอนดอนและจบลงในนิวเดลลี เขาได้ทัวร์แสดงละครในบทมาร์ค ทเวนทุกปีนับตั้งแต่ปี 1954 และเขาก็ได้แสดงบทนี้เป็นครั้งที่ 2256 ในเดือนธันวาคม ปี 201 ซึ่งทำให้ปี 2014 เป็นปีที่ 60 สำหรับการแสดงเดี่ยวเรื่องนี้ Mark Twain Tonight! อาจเป็นละครที่เปิดการแสดงยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ละครเวทีก็เป็นได้ ฮอลบรู๊คได้เพิ่มเติมเนื้อหาในการแสดงของเขาทุกปี และเขาก็ปรับเปลี่ยนมันไปเรื่อย ๆ ด้วย
ฮอลบรู๊คได้รับปริญญาดุษฎีกิตติมศักดิ์สาขามนุษยศาสตร์จากมหาวิทยาลัยโอไฮโอและมหาวิทยาลัยฮาร์ทฟอร์ด, ปริญญาดุษฎีกิตติมศักดิ์สาขาศิลปศาสตร์จากวิทยาลัยเออร์ซินัส, ปริญญาดุษฎีกิตติมศักดิ์สาขาอักษรศาสตร์จากวิทยาลัยเอลิมรา, ปริญญาดุษฎีกิตติมศักดิ์สาขาศิลปกรรมศาสตร์จากเคนยอนและมหาวิทยาลัยเดนิสัน อันเป็นมหาวิทยาลัยเก่าของเขาอีกด้วย ในปี 1996 เขาได้รับรางวัลเอ็ดวิน บูธ อวอร์ด ในปี 1998 เขาได้รับรางวัลวิลเลียม เชคสเปียร์ อวอร์ดจากคณะเชคสเปียร์ เธียเตอร์ คัมปะนี, วอชิงตัน, ดี.ซี. ในปี 2000 ชื่อของเขาได้รับการบรรจุอยู่ในเธียเตอร์ ฮอล ออฟ เฟมในนิวยอร์ก ในปี 2003 เขาได้รับรางวัลเหรียญตรามนุษยศาสตร์แห่งชาติจากประธานาธิบดีและในปี 2010 เขาก็ได้รับเหรียญตราจากสถาบันศิลปะและอักษรศาสตร์แห่งอเมริกันด้วย
ในเดือนกันยายน ปี 2011 Harold ซึ่งเป็นหนึ่งในอนุทินสองเล่มของฮอลบรู๊คได้รับการตีพิมพ์ เขากำลังเขียนเล่มที่สอง ที่จะครอบคลุมช่วงเวลาหลังจากที่ Harold จบลง
เขาใช้ชีวิตอยู่ในลอสแองเจลิสและเทนเนสซี และเขาก็มีลูกห้าคนกับดิกซี คาร์เตอร์ นักแสดงหญิง/นักร้อง ภรรยาผู้ล่วงลับไปแล้วของเขา
