เรื่องราวของ จีเฮ (ซนเยจิน) และ ซูคยอง (อีซังอิน) สองสาวเพื่อนสนิท ที่ยอมเข้าร่วมกิจกรรมกับชมรมละครเวที เพื่อจะได้ใกล้ชิดกับชายหนุ่ม ซังมิน (โจอินซอง) ซึ่งซูคยองแอบปลื้ม เธอวานให้จีเฮช่วยเขียนอีเมลรักส่งถึงจีเฮอยู่บ่อยครั้ง โดยที่เธอไม่ระแคะระคายเลยว่า จีเฮเองก็แอบมีใจให้ซังมินเหมือน ๆ กับเธอ
จีเฮเสียสละโดยยอมหลีกทางให้กับเพื่อนสาว เธอยังทำหน้าที่เขียนอีเมลให้กับซูคยอง แต่พยายามหลีกเลี่ยงที่จะพบหน้าจีเฮ แม้ว่าเขาจะเชื้อเชิญเธอให้ไปเที่ยว หรือทานข้าวด้วยกัน จีเฮได้ค้นพบสมุดบันทึก และจดหมายรักของคุณแม่ในตู้เก็บของ เธอจึงเก็บตัวเงียบ ใช้เวลากับการอ่านข้อความเหล่านั้นอย่างตั้งใจ จนได้พบว่า ความรักของคนรุ่นพ่อแม่ของเธอ ก็มีอุปสรรคนานัปการ สาหัสยิ่งกว่าสิ่งที่เธอกำลังประสบ...
ฤดูร้อนปี 1968...
แม่ของเธอคือ จูฮี (ซนเยจิน) พบรักแรกกับจุนโฮ (โจซึงอู) แต่เธอถูกผู้ใหญ่หมั้นหมาย ให้แต่งงานกับลูกชายพ่อค้าใหญ่ ซึ่งเป็นเพื่อนกับ จุนโฮ ทั้งคู่จึงต้องเก็บงำความรู้สึกที่มีต่อกัน ปิดบังทั้งเพื่อนและพ่อ เพื่อแอบพบกันอย่างลับ ๆ จุนโฮจำยอมเขียนจดหมายรักตามคำขอร้องของเพื่อน เพื่อส่งให้กับจูฮี จนกระทั่งเกิดโศกนาฏกรรมที่ไม่คาดคิด ส่งผลให้จุนโฮตัดสินใจบอกลาจูฮี และสมัครเข้ากองทัพเพื่อร่วมรบในสงคราม ก่อนที่ทั้งคู่จะจากกัน จูฮีได้มอบสร้อยเงินเส้นรักให้แก่จุนโฮเพื่อเป็นสัญญาใจว่า เขาจะต้องมีชีวิตกลับมาเพื่อนำสร้อยเส้นนี้คืนเธอ...
จีเฮรับรู้ถึงสิ่งที่เกิดในรุ่นคุณแม่ และพึงได้ตระหนักว่า การเสียสละบางอย่างเพื่อใครบางคน อาจเป็นสัมผัสอันงดงาม แต่ผู้เสียสละด้วยการโป้ปดหัวใจของตนเอง คงต้องเตรียมพร้อม และยอมรับกับความเจ็บปวดที่จะตามสนอง ซึ่งบางครั้งก็รุนแรง จนสร้างแผลลึกในความทรงจำ และไม่อาจหายาวิเศษขนานใดมาสมานได้ชั่วชีวิต
