ผู้ชายคนหนึ่งที่เขียน มีความรัก และใช้ชีวิตอยู่ในความมืดมิด ในอดีตเมื่อ 14 ปีที่แล้ว เขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งร้ายแรงบนเกาะลันซาโรเต ซึ่งไม่เพียงสูญเสียการมองเห็น แต่ยังสูญเสีย เลนา ผู้เป็นรักเดียวในชีวิตไปด้วย
ผู้ชายคนนี้มีสองชื่อ หนึ่งคือ แฮร์รี่ เคน (ลูอิส โฮมาร์) นามปากกาแฝงความขี้เล่นที่จะใช้กับงานเขียนต่าง ๆ ทั้งเรื่องเล่า และบทหนัง กับอีกหนึ่งคือชื่อจริง มาเตโอ บลังโก (ลูอิส โฮมาร์) ซึ่งเขาใช้ในชีวิตประจำวัน และเจาะจงที่จะใช้เฉพาะในงานกำกับหนังเท่านั้น แต่หลังจากอุบัติเหตุ มาเตโอ บลังโก เหลือไว้แต่นามปากกา แฮร์รี่ เคน ในเมื่อกำกับหนังไม่ได้อีก ก็ให้คิดเสียว่าชื่อ มาเตโอ บลังโก ตายไปพร้อมกับ เลนา ผู้เป็นยอดดวงใจบนเกาะลันซาโรเตแล้ว
ทุกวันนี้ แฮร์รี่ เคน ยังมีชีวิตอยู่ได้ด้วยงานเขียนบทหนัง และความช่วยเหลือจากอดีตผู้จัดการงานสร้าง ที่ยังคงซื่อสัตย์กับเขาเสมอมา คือ จูดิธ การ์เซีย และลูกชายของเธอ ดิเอโก ซึ่งเปรียบเสมือนเลขาส่วนตัวที่ทั้งช่วยพิมพ์งานและนำทางให้เขา นับตั้งแต่ตัดสินใจจะมีชีวิตอยู่และถ่ายทอดเรื่องราวต่าง ๆ ต่อไป แฮร์รี่กลายเป็นชายตาบอดที่มีเสน่ห์น่ารักใคร่ และกระตือรือร้นที่จะพัฒนาประสาทสัมผัสอื่น ๆ เพื่อความสุขของชีวิต หากแต่อยู่บนพื้นฐานของความลวงโดยการหลอกตัวเองว่าความจำเสื่อม ด้วยความที่อยากจะลบประวัติชีวิตและกำจัดรอยอดีตต่าง ๆ ที่สืบสาวไปถึงความเป็น มาเตโอ บลังโก ได้
แต่แล้วคืนหนึ่ง ดิเอโกประสบอุบัติเหตุและแฮร์รี่ต้องดูแลเขา (จูดิธผู้เป็นแม่ไปมาดริด ทั้งสองไม่อยากให้เธอตกใจ จึงตัดสินใจปิดเรื่องนี้ไว้) จวบจนคืนแรก ๆ ที่ฟื้นตัว ดิเอโกก็ถามถึงวันเวลาช่วงที่ชื่อ มาเตโอ บลังโก ยังมีความหมายต่อเขา หลังจากนิ่งอึ้งไปสักพัก แฮร์รี่ถึงตระหนักว่าไม่อาจปฏิเสธที่จะตอบได้ จึงเล่าความหลังเมื่อ 14 ปี ที่แล้วให้ดิเอโกฟัง โดยหวังแค่ว่าอยากให้ความบันเทิงแก่เขา ไม่ต่างจากพ่อที่เล่านิทานกล่อมลูกน้อยให้หลับไหล
ทว่ามันคือเรื่องรักลุ่มหลงระหว่าง มาเตโอ, เลนา, จูดิธ และ เออร์เนสโต มาร์เตล ซึ่งขับเคลื่อนไปโดยโชคชะตา ความอิจฉาริษยา การใช้อำนาจในทางที่ผิด การทรยศหักหลัง และความรู้สึกผิดที่ฝังลึกอยู่ในใจ เป็นเรื่องราวเลวร้ายสะเทือนใจซึ่งมีฉากบีบคั้นอารมณ์ที่สุดคือตอนที่ภาพคู่รักกอดกันถูกฉีกจนขาดสะบั้นเป็นพัน ๆ ชิ้น
