อทิลลิโอ เดอ จิโอวานนิ เป็นกวีและอาจารย์ด้านโคลงกลอนที่มหาวิทยาลัยสำหรับชาวต่างชาติในกรุงโรม พวกเราอยู่ในปี 2003 สงครามในอิรักยังไม่เริ่มต้น แต่สัญญาณความขัดแย้งเริ่มปะทุกันกลางอากาศ อทิลลิโอดูเหมือนจะใช้ชีวิตอยู่ในโลกของเขา ปิดตัวเองในหอคอยงาช้างซึ่งถูกเข้าร่วมโดยเสียงของกลุ่มกวีที่เขารักมากที่สุด เขามีชื่อเสียงทางด้านวรรณกรรม ล่าสุดเขาเพิ่งตีพิมพ์ผลงานรวมชุดใหม่ของเขาที่ชื่อ The Tiger And The Snow ซึ่งเป็นที่ต้อนรับอย่างดีทั้งจากนักวิจารณ์และสาธารณะชนที่อ่านบทกวี
เขาแทบจะไม่ได้สัมผัสเหตุการณ์ปัจจุบัน ตกดึกเขาเฝ้าฝันถึงหญิงที่เขาปรารถนาที่จะแต่งงานด้วย ชื่อของเธอคือ วิตโตเรีย ในชีวิตจริงเธอไม่ต้องการยุ่งกับเขา จริง ๆ แล้ว เธอรู้สึกรำคาญกับความตั้งใจของเขาที่ไม่หยุดประกาศความรักที่ไม่เคยตายของเขากับเธอ อทิลลิโอติดตามเธอไป นอนรอเธอ และสัญญากับเธอด้วยความสุขนิรันดร์กาล แต่ยิ่งเขาเดินหน้า เธอก็ยิ่งต่อต้าน เธอก็อยู่ในโลกของวรรณกรรมเช่นกัน ปัจจุบันเธอกำลังเขียนประวัติของกวีชาวอิรักที่ขึ้นชื่อ ซึ่งเคยอยู่ในปารีสหลายปี ตอนนี้กำลังเตรียมเดินทางกลับบ้านเกิดของเขาในแบกแดด ถ้าเกิดสงครามขึ้น เขาต้องการอยู่ท่ามกลางคนของเขา วิตโตเรียและอทิลลิโอพบกับเขาอย่างสั้น ๆ ในโรม ความเป็นคนปราศจากกังวลของอทิลลิโอและบุคลิกน่าปวดหัวทำให้ชีวิตแต่ละวันค่อนข้างยุ่งยากสำหรับเขา เพื่อนนักกฎหมายของเขาใช้เวลาส่วนใหญ่พยายามหนีห่างจากตัวเขา เพื่อนเขาคุยโทรศัพท์มือถือทั้งวันทั้งคืน ทำสุดความสามารถเพื่อลูกค้าของเขารู้สึกตัว
อยู่มาวันหนึ่ง อทิลลิโอได้รับโทรศัพท์จากกวีชาวอิรัก ซึ่งกลับไปแบกแดด เขาได้รับข่าวร้าย วิตโตเรีย ซึ่งกลับไปอิรักกับเขาเพื่อเขียนงานประวัติ ได้รับบาดเจ็บทางศรีษะอย่างรุนแรง จากการบุกโจมตีชาวอเมริกันด้วยระเบิดในครั้งแรก ๆ เธอกำลังรอความตาย อทิลลิโอไม่ลังเลเลยสักวินาที เขาเดินทางไปอิรักในวันนั้นเข้าร่วมกับกลุ่มกาชาด ด้วยโชคและความรักที่เขามีต่อวิตโตเรีย จากนั้นเขาจึงติดต่อไปหากวีชาวอิรักและหาโรงพยาบาลซึ่งรับรักษาวิตโตเรียอยู่ หญิงในฝันของเขาไร้ซึ่งสติใกล้ความตายอยู่ในโรงพยาบาลที่ขาดอุปกรณ์พื้นฐาน และยาใช้รักษา สถานการณ์ที่เป็นอยู่ไร้ซึ่งความหวัง เพื่อโอกาสในการรอดชีวิต วิตโตเรียต้องการยาที่ช่วยลดความดันของโรคทางสมอง ที่กำลังจะพรากชีวิตเธอไป อทิลลิโอเดินทางเข้าไปในเมืองเพื่อหายา เขาพบร้านขายยาที่ถูกทิ้งไว้ เขาไม่ละทิ้งความหวัง ถ้าหายาไม่เจอ มันจะต้องถูกทำขึ้นมาแทน เขาตามหานักเคมีชาวอิรัก ชวนเขาให้มอบสูตรเพื่อใช้ในการรักษา
ในที่สุด อทิลลิโอวิ่งไปวิ่งมาท่ามกลางระเบิด แต่เขาก็พลิกสถานการณ์ได้ และช่วยชีวิตของวิตโตเรีย เขาพาเธอไปอยู่ที่ห้องใต้บันไดในโรงพยาบาล จนเขาได้พบกับยาที่จำเป็น ออกซิเจนและท่อสายยาง เขาใช้เวลาทุกนาทีดูแลคนที่เป็นที่รักของเขาซึ่งไม่เคยรับรู้ในสิ่งที่เขาทำให้เธอทุกอย่าง เพราะเธอยังคงนอนหมดสติ เพื่อนทนายในโรมพยายามโทรหาอทิลลิโอทางโทรศัพท์มือถือ โดยเชื่อว่าลูกค้าของเขายังอยู่สุขสบายและมีความสุขในโรม กวีชาวอิรักเป็นเพื่อนของอทิลลิโอ เขาตระหนักได้ว่าสำหรับเพื่อนของเขา ชีวิตมนุษย์เพียงคนเดียวมีความสำคัญพอ ๆ กับประเทศทั้งประเทศ เมื่อวิตโตเรียลืมตาขึ้นอีกครั้ง อทิลลิโอก็ไม่ได้อยู่กับเธอ เขาถูกทหารอเมริกันจับตัวไป การอยู่ของเขาถูกหักหลังจากเสียงโทรของโทรศัพท์ที่ดังไม่หยุด วิตโตเรียได้รับการฟื้นฟูสุขภาพ และเดินทางกลับไปอิตาลี ขณะที่อทิลลิโอที่ถูกจับไปเป็นทหารข้าศึกอยู่ในคุก แต่ท้ายสุดเขาก็ได้กลับบ้านอย่างปลอดภัย เขาได้พบกับวิตโตเรีย ซึ่งไม่รู้เลยว่าเธอได้รับการช่วยชีวิตจากชายชอบเขียนบทกวีที่แปลกประหลาดของเธอ สิ่งหนึ่งที่มั่นคงและแน่นอน คือ อทิลลิโอจะไม่ยอมบอกเรื่องนี้กับเธอ
