ในตอนสุดท้ายของภาพยนตร์ชุด Ginger Snaps พวกเราย้อนกลับไปยังจุดเริ่มต้นเพื่อเปิดเผยว่าความน่ากลัวก่อตัวได้อย่างไร ช่วงต้นศตวรรษที่ 20 พี่น้อง กินเจอร์ (แคทธารีน อิซาเบลล์) และบริจิตต์ (เอมิลี่ เพอร์กินส์) หลงทางและกำลังวิ่งเข้าไปในป่าที่หนาวเย็น ทันใดนั้นพวกเขาก็พบกับที่พักในป้อมขนาดเล็ก ด้วยความช่วยเหลือของ นายพราน ในพื้นที่ผู้โดดเดี่ยว ที่พักของพวกเธอเป็นที่พักอยู่ก่อนของกลุ่มนักสำรวจที่ใกล้บ้า กลายเป็นขอบเขตแห่งความน่ากลัวเมื่อพวกเธอพบว่าป้อมถูกล้อมรอบโดยมนุษย์หมาป่า
นายพรานชาวอินเดีย อาจจะเป็นเพียงความหวังเดียวของพวกเธอที่จะต่อกรกับอสูรกายที่อยู่ด้านนอกของประตู ยุคของการติดเชื้อโรคเริ่มต้นขึ้น เมื่อหนึ่งในพี่น้องถูกกัดโดยมนุษย์หมาป่า เมื่อผู้อาศัยอยู่ในป้อมรู้ว่าเธอติดเชื้อ พวกเขาจำเป็นต้องรักษาตัวเอง ท่ามกลางความป่าเถื่อนที่ซึ่งการต่อสู้เพื่อการอยู่รอดต้องอาศัยจุดเปลี่ยน
